T.C. MİLLİ EĞİTİM

Yüzölçüm: 1225 km2  (Tekirdağ ilinin toprak alanı en geniş olan ilçesi)

Nüfusu: 56.484

Komşu İlçeler: Keşan -  Hayrabolu - Şarköy - Gelibolu - Uzunköprü

İklim: Yörede yarı  karasal iklim hakim durumdadır. Kış aylarında Balkanlar üzerinden gelen soğuk ve  yağışlı hava bölgede etkilidir. Genellikle kış kuru ve dondurucu soğuklar  şeklinde geçer. Yazlar sıcak ve kurak olurken, İlk ve Sonbaharda bol yağış  görülür.

Yağış Oranı:Yıllık  Ortalama 747.8 mm

Geçim Kaynakları: Tarım(buğday, ayçiçeği, kanola, silajlık mısır), hayvancılık (süt üretimi)  ve madencilik (linyit üretimi)

Belediyeler: Malkara  Belediyesi (Merkez) - Sağlamtaş - Kozyörük - Balabancık

Köyleri: Ahievren -  Ahmetpaşa - Aksakal - Alaybey - Allıışık - Bağpınarı - Ballı - Ballısüle -  Batkın - Bayramtepe - Çavuşköy - Çınaraltı - Çınarlıdere - Çimendere - Danişment  - Davuteli - Deliller - Demircili - Dereköy - Deveci - Develi - Doğanköy -  Doluköy - Elmalı - Emirali - Esendik - Evrenbey - Gönence - Gözsüz - Güneşli -  Hacısungur - Haliç - Hasköy - Hemit - Hereke - Izgar - İbribey - İbrice -  İshakça - Kadıköy - Kalaycı - Karacagür - Karacahalil - Karaiğdemir - Karamurat  - Kavakçeşme - Kermeyan - Kırıkali - Kiremitlik - Kuyucu - Küçükhıdır - Kürtüllü  - Mestanlar - Müstecep - Prinççeşme - Sarıpolat - Sarıyer - Sarnıç - Sırtbey -  Şahin - Tekke - Tete - Vakıfiğdemir - Yaylaköy - Yaylagöne - Yenice - Yenidibek  - Yılanlı - Yörücek -  Yörük

Yükselme döneminde Edirne - Belgrat önem kazanınca Malkara eski önemini  yitirir gibi görünür. Ancak bu sırada, ünlü devlet adamlarının ve komutanlarının  sürgün yeri olarak önemini devam ettirir. Bilinen sürgünlerin başlıcaları  şunlardır:

Hadım Süleyman Paşa ; Ölümü 1548. Mısır Valisi iken  Hint Denizi seferinde başarısız olunca Malkara´ya sürülmüştür.

Koca  Sinan Paşa ; Ölümü 1596. Ünlü Osmanlı Vezir-i Azamıdır. 1580´de Malkara´ya  sürgün olarak gönderilmiş, 4 yıl burada yaşamıştır. Bugünkü Sinanpaşa merası  onun adından gelir

Sofu Mehmet Paşa ; Ölümü 1469. Sadrazamlıktan  azledilince Malkara´ya sürgün edilir. Bugünkü Şadırvanın olduğu yerde boğularak  öldürülür.

Husrev Mehmet Paşa ; 1756 Tekirdağ doğumludur. 1631´de  Malkara´ya sürgün edilmiştir. Melek Ahmet Paşa ; l651´de Malkara´ya  sürgün edilmiştir.

Boynu Eğri Mehmet Paşa ; l656´da Malkara´ya  sürgün edilmiştir.

Hacı Evhat ; 1524´lerde Kanuni´nin özel  öğretmenliğini yapan bu bilgin, onu çekemeyenlerce Malkara´ya sürgün  gönderilmiştir. Malkara´nın en büyük mahallelerinden biri bu zatın adını taşır.  İlginç Vakıflar kuran Hacı Evhat, hayırsever kişiliği ile Malkaralıların  gönlünde taht kurmuş, anısı ölümsüzleştirilmiştir.

Bedri Mustafa Paşa  ; l689´da Malkara´ya sürgün edilmiştir. Aslen Malkara doğumludur. Devlet  kademesinde birçok önemli görevlerde bulunmuş, Osmanlı tarihinde ilk defa içkiye  vergi koymuştur. Avusturya ile devam eden savaş sırasında Macaristan Serdarı  Arap Recep Paşa yenilince ulema sınıfı Mustafa Paşanın aleyhine dönmüştür.  2-Süleyman Sadrazamlığa Fazıl Mustafa Paşayı getirince Bedri Mustafa bu görevden  alınarak Malkara´ya sürgün  edilmiştir

CAMİLER:

1- GAZİ SÜLEYMAN PAŞA CAMİİ:

Camiatik mahallesinde Şehitlik Abidesinin kuzey batısında yer alır.  Bizanslılar zamanında kilise olduğu, Osmanlıların Malkara'yı zaptı sırasında  mescit'e çevrilmiş olduğu söylenmektedir. Batı kapısı üzerindeki kitabeye göre  de Yıldırım Beyazıt (1389-1402) tarafından Gazi Süleyman Paşa adına camiye  çevrildiği anlaşılmakta ise de, yine kitabesinde mevcut 1306 tarihinin neye  delalet ettiği belirlenememiştir. Sultan Aziz zamanında tamir görmüş, bazı  ilaveler sonucunda bu günkü haline gelmiştir.

Vakıflar genel müdürlüğündeki kaydına göre 1365 tarihinde  yapılmıştır (Hicri 758) .1.151 m2 alan üzerine 284 m2 alan  kaplayan caminin cemaat kapasitesi 600 kişidir.

Cami 1306 hicri, 1888/89 miladi yılında Sultan  Abdülhamit'in emriyle büyk bir onarım geçirmiştir. Bu onarıma ait kitabe kuzey  taç kapısının üzerinde yer alır. Daha sonra bazı ilaveler yapılarak bugünkü  haline getirilmiştir. Halen mevcut olan minaresi daha sonra inşa edilmiş ve  Süleyman Paşa Camii olmuştur.

Gazi Süleyman Paşa Camii dikdörtgen planlı, derinlemesine  sahan düzenlemeli, ahşap sütunlu ve düz dam örtülü Anadolu Selçuklu dönemi Ulu  Camii planında yapılmıştır.

Asıl giriş kapısı olan kuzey taç kapısı iç içe kademelerden  oluşan daire bir kemerle son bulmuştur. Yine kuzey cephesinde yer alan iki  pencerenin kemer çerçeveleri onarımın yapıldığı dönemin barok etkilerini  gösterir. Çatının yaklaşık bir metre altından dolaşan korniş sistemi de baroğa  has özelliktir.

Cami, dış ölçüleriyle simetrik bir plana sahiptir. Güney  duvarında mihrabın sağında ve solunda birer pencere aynen kuzey duvarlarındaki  pencereleri tekrarlar. Doğu ve batı yönleriyle dörder pencere yer alır.  Bunlardan, caminin kuzey-batısındaki pencere sonradan kapıya çevrilmiştir.

Cami, orjinalinde olduğu gibi dört ahşap sütunla  desteklenen düz dam örtülüdür. Mihrap ve minber Sultan Abdülhamit zamanı  onarımında yenilenmiş olup, barok özellikler taşır.

Eski cami, ilk şeklinde bir sıra taş, üç sıra tuğla olarak  duvar örgüsü sisteminde yapılmış iken Abdülhamit dönemi onarımında bu taş ve  tuğlalar karıştırılmıştır. Yalnız kuzey cephe granit taş kaplama  yapılmıştır.

Minare hem yapının ilk şekline, hem de barok dönem onarımı  özelliklerine uymamaktadır. Kaide kısmındaki kemer özellikleri karşısındaki  çeşme kemerinden esinlenerek yapılmıştır. Ayrıca kuzey-batı köşede cami ile  bütünlük gösteren minare yapımın orijinalinde camiden ayrı tutulmuş ve klasik  Osmanlı minaresi tarzındadır.

2- HACERZADE İBRAHİM BEY CAMİİ:

14 Kasım caddesinde Jandarma Bölük Komutanlığının karşısında  Hüseyin Köse İlköğretim okulunun yanında yer alır. 1406 tarihinde Hacerzade  İbrahim Bey tarafından yapılmıştır. Yapının mimarı belli değildir. Bu cami  Balkan Savaşında ve depremlerde büyük hasara uğramıştır. Cami restore edilmiş,  eski durumuna çok yakın hale getirilmiş ve 15 Ekim 1971 tarihinde Cuma  namazından evvel ibadete açılmıştır. Dış görünüşüyle güzel bir tarihi eser  olduğu intibaını uyandırmaktadır.

Yapı tamamen düzgün kesme taş malzemeden, cephesinde mermer  malzeme de kullanılmak suretiyle tek kubbeli mescit planında yapılmıştır.

Caminin kuzey cephesinde yedi sıralı mukarnas kavsaralı,  yapıdan dışarı dikdörtgen bir blok halinde taşıntı yapan taç kapı yer alır. Taç  kapısının iki yanında mihrabiyeler vardır. Mukarnas kavsarının köşelerinde  karşılıklı simetrik olan gülbeneklere yer verilmiştir. Taç kapısının sağında ve  solunda mermer çerçeveli iki pencere, diğer yönlerde de ikişer pencere yer alır.  Pencerelerin üzerinde yapıyı çepeçevre dolanan ve cepheyi ortadan ikiye bölen  bir silme kuşak bugün yer yer tahrip olmuştur.

Caminin son cemaat yeri yoktur. Asıl ibadet alanına kuzey  cephenin ortasındaki bir taç kapıyla girilir. Kapı söveleri mermer malzemeli  olup üzerinde "lamba zıvana" tabir edilen geçmeler yer alır.Yine kapının iki  yanında kaymalı konsol çıkarmalar yer alır.

Cami Türk üçgenleriyle geçişi sağlanan kubbeyle örtülüdür.  İçeride destek yoktur. Mihrap taş malzemeli ve mukarnas kavsaralı biçimile taç  kapıyı tekrarlar biçimdedir. Bu özelliği ile Anadolu Selçuklu dönemi özellikleri  burada da sürdürülmüştür. Mihrabın üst kısmı palmetli bir süsleme ile  taçlandırılmıştır.

Minber taklit kündekâri tekniğinde ahşap malzemeli olup,  1959 yılında aslına uygun olarak yenilenmiştir.

Caminin çatıya yakın kısmında yer alan üst pencerelerinde  vitray örnekleri görülür.

Minare; yapını kuzey-batı köşesinde yer alır. Şerefe altına  kadar olan kısmı orjinaldir. Şerefe ve üst kısmı 1970 yılında tamir görmüştür.  Sekizgen minare kaidesinin üç yüzü duvar içinde kalmış olup, beş yüzü dışarıdan  görülebilmektedir. Her yüzde Bursa kemeri tabir edilen sepet kulplu kemer süs  unsuru olarak kullanılmıştır. Oluklu bir gövde üzerinde mukarnas altlıklara  sahip şerefe ve üzerinde de bodur bir petek kısmı, külah, madeni alar  yükselir.

ÇEŞMELER:

1- BAŞÇEŞME:

Mevcut kitabesinden anlaşıldığına göre Hicri 953 (1546) yılında Ahmet Paşa  tarafından yaptırılmıştır. Halen bu çeşme istifade edilecek durumdadır. Camiatik  Mahallesinde Başçeşme Sokakta yer almaktadır.

2- CAMİATİK ÇEŞMESİ:

Eski cami çeşmesi de denir. Cami karşısındadır. Husrev Kethüda tarafından  1564 (Hicri 971) yılında yaptırılmıştır. Halen Camiatik mahallesinde olup,  kitabesi şöyledir;

Cümlelere mülk verir kam kar

Hüsrev ü bal itikat namdar

Sahibü´l hayrat Hüsrev Kethüda

Kim cihan kıldı serbeser ihya,

Ehl-i diller cem´olup tarihini

Kim içerse, nuş-u canlar dediler.

.........................Sene 971

3- MERMER ÇEŞME:

Bunu da Husrev Kethüda tarafından 1572 (Hicri 979) yılında yapıldığı  kitabesinden anlaşılmaktadır. Halen Hüseyin Köse İlköğretim Okulunun binasına  bitişik olan çeşme, esasında bina edildiği yer ise bu günkü Şahin yoluna  gidirken sol köşede idi. Şu an kullanılmamaktadır.

4- HACI MEHMET AĞA ÇEŞMESİ:

Kitabesinden 1735 (Hicri 1147) yılında yapılmış olduğu  anlaşılan bu çeşme, halen Kabil çeşme olarak bilinmektedir. Hacı Mehmet Ağa  tarafından yaptırılmıştır. Şu an Hükümet Konağının yanında bulunmaktadır.   5- GÖK ÇEŞME: 

Koca Sinan Paşa tarafından yaptırıldığı söylenmektedir. Camiatik Mahallesinde  Hacı Salih Camii yanındadır.

6- KÜNK ÇEŞME:

Hacı Mehmet Ağa Çeşmesi de denir. Hicri 1147 yılında yapılmıştır. Gazibey  mahallesinde bulunmaktadır.

7- ZÜLFÜKAR AĞA ÇEŞMESİ:

Erenler Mahallesine giderken sağda bulunmaktadır.

8- HAMAM ÇEŞME:

Mermer yazıtları ve dizaynı Tekirdağ Müzesine götürülerek koruma altına  alınmıştır.

9- SÜNEPE ÇEŞME:

Malkara'nın İshakça köyü çıkışında, yolun kenarında bulunmaktadır. Sünepe  isminde bir Ermeni'nin yaptırdığı söylenmektedir. Halen çeşme olarak insanlar ve  hayvanlar faydalanmaktadır.

10- ÜRKİYE KADIN ÇEŞMESİ:

Camiatik Mahallesi, Karakvaklar mevkiinde bulunmaktadır.  Malkara İlçesinde, şebekeli içme suyu için, Camiatik Mahallesi halkının büyük  bir kısmı içecek su ihtiyaçlarını bu çeşemeden karşılıyorlardı. İlçede bir çok  çeşme bulunmakla beraber bazılarının suyu hafif acımsı olduğu için içme suyu  olarak kullanılmamaktaydı. Ürkiye Hanım çeşmesinin suyu tatlı ve içimi güzel bir  su olduğu için yıllarca bir çok insanın su ihtiyacını karşılamıştır.

Yukarıda sözü edilen çeşmeler Malkara İlçe merkezinde  bulunmaktadır. Bunların yanında Malkara'nın çevresinde geniş bir alanda da  çeşmeler vardır. Bu çeşmelerin olduğu yerde daha önceleri ticaret mahallerinin  olduğu kayıtlardan ve naklen gelen söylentilerden anlaşılmaktadır. Bu da  Malkara'nın bir zamanlar geniş bir bölgeyi kapladığının kanıtıdır.Bu  Çeşmeler:

·     Enserciler Çeşmesi: Malkara'nın güneyinde, Keşan yolu  üzerinde bulunmaktadır.

·     Boyacılar Çeşmesi: Malkara'nın güneyinde Keşan yolu  üzerinde Enserciler çeşmesinin daha aşağısında bulunmaktadır.

·     Ekmekçiler Çeşmesi: Malkara'nın kuzeybatısındaki Yeşil  Kubbe ile Gürgen Bayırı arasında bulunmaktadır.

·     Helvacılar Çeşmesi ve Kuyusu: Malkara'nın doğusunda,  kışlalar bölgesindedir.

HAMAMLAR:

Malkara İlçemizde eskiden kalma iki hamam mevcuttur. Bir tanesi Turhan Bey  tarafından yaptırıldığı söylenen Çifte hamam (Şu an mevcut değildir. Savaşlarda  yakılıp harap olduktan sonra, yıkılarak yerine apartman yapılmıştır. Yeri  Şehitlik Abidesinin altında olan çeşmenin tam karşısında kalan büyük binanın  yeridir.) olup, diğeri ise Eski Hamamdır. (Şehitlik Parkının altından geçen yol  üzerindedir). Halen mevcut olup, büyük bir bölümü yıkılmış, yeşillikler her  yerini kaplamıştır. İçine girilmesi tehlikelidir.

Günümüzde mülkiyeti Belediye'ye ait olan Gülbaba Tesislerinin alt katında  günümüz şartlarına uygun, modern bir hamam bulunmakta olup, halen hizmet  vermektedir.